ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ အျပံဳး
လက္ေလွ်ာ့လို႔ ငါမမုန္း
ထင္ေနဆဲ ပံုရိပ္ေယာင္
သန္းေခါင္ယံေတာင္ကိုယ္ထင္ျပ
ရုပ္လံုးေပၚတဲ့ မင္းရဲ႕အလွ..။
ႏႊဲ႔ေႏွာင္းတဲ့ လွမ္းေလွ်ာက္ဟန္
အဖန္ဖန္ ေရွာင္ရန္မရ
ႀကည့္မ၀တဲ့ မင္းကိုယ္လံုး
ငါဘယ္လိုမုန္းႏိုင္မွာလဲေနာ္॥။
အလွေတြသရဖူေဆာင္း
ဘ၀ေတြအလီလီေျပာင္းခဲ့ေတာ့
သိပ္ခ်စ္ရတဲ့မင္းတစ္ေယာက္
ဘ၀ဆိုတဲ့ တိုက္ပြဲေအာက္
ဒူးေထာက္လို႔ အရႈံးေပးဘူးေလရဲ႕ ..။
ျပည့္စံုမႈမရွိတဲ့ ရင္ခြင္တစ္စံု
ခံုမင္စြာတက္မက္ လြမ္းတက္တဲ့
မိန္းမထဲမွာ မပါခဲ့မွန္းငါသိလိုက္တယ္္ ..။
အခ်စ္နဲ႔သစၥာတရား
လက္၀ယ္မွာထား
ဤကမၻာေျမထု သက္ေသျပဳလို႔
ေအာ္လိုက္ခ်င္တယ္
ဘ၀ဆိုတဲ့ တုိက္ပြဲေအာက္
ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးမေထာက္ဘူးကြ…။

ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ႏွင္းပြင့္ေလး
ပင္ယံထက္မွာ တြဲလႊဲခို
ေရစိုစိုလမ္းထက္မွာ
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့အခါခါ
အျဖဴေရာင္သစ္ရြတ္ေတြႀကား
ေမာင္ေလွ်ာက္သြား
အျပင္မွာေအး
ရင္မွာေႏြးလို႔
တမ္းတကာလြမ္းဆဲ..။
မရဲ႕အေ၀း တနယ္တေႀကး
အျမဲေဆြးလို႔ လြမ္းရပါဘိ ။
ေအးျမျမဒီရာသီ
အလီလီျမန္ျမန္ေျပာင္း
ခ်စ္ရိပ္ဆီခိုကာေအာင္း
ဆုေတာင္းခဲ့မိအခါခါ
ဘယ္အခါမ်ားမွ
ေပါင္းရမွာပါလိမ့္ေနာ္ ..။

အိပ္ရာကထ သတိရတာမင္း
ဆက္လက္ငါလြမ္း
အလြမ္းေတြနဲ႔ျပည့္နက္
တစ္ေနကုန္ ေနကုန္လို႔ငါလြမ္းဆဲ
မျပီးဆံုးတဲ့လြမ္းခ်င္းမ်ား
ရစ္မူးေနဆဲ လြမ္းရိပ္ခ်ံဳ
ပံုးခိုစရာ ေနရာမရွိ
အသိသတိေတြလွစ္ဟင္း
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အနာဂါတ္
တည္ေဆာက္ခဲ့ ခ်စ္အိမ္ငယ္
အခ်စ္ကို ပ်ဥ္ျပားခင္း
ေမတၱာနဲ႕သံမိႈရုိက္
သံေယာစဥ္နဲ႔ ေဆးသုတ္
သာယာတဲ့မူအတိနဲ႔ အလွဆင္
နားလည္မႈနဲ႔ ျခံခတ္လိုက္ေတာ့
တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္အိမ္ငယ္
ဘယ္သူေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္မလဲေနာ္ ॥။
ႀကည္ႏူးမႈအေတြး၀ယ္
ေန႔ညေတြေျပာင္းလဲ မေျပာင္းလဲခဲ့ ခ်စ္ျခင္းမ်ား
ေအာ္ ငါ့ဘ၀ကလည္း
အေတြးေတြနဲ႔ဘဲ တည္ေဆာက္ေနရပါလားေနာ္ ..။

ပန္းဆိုတာ အရႈံးေပးျခင္းလား
တစ္စံုတစ္ခုကိုေတာင္းဆိုျခင္းလား
အခ်စ္ကိုစတင္ျခင္းလား
လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခင္မင္မႈကိုစတင္ျခင္းလား
ဘယ္လိုေတြအဓိပၸါယ္ရွိေနပါေစ
ငါေပးတဲ့ပန္းကေတာ့
ေပးဆပ္ျခင္းပန္းတစ္ပြင့္တဲ့ ..